قيامت بي حسين غوغا ندارد"شفاعت بي حسين معنا ندارد"حسيني باش كه در محشر نگويند"چرا پرونده ات امضاء ندارد
عالم همه قطره و درياست حسين ، خوبان همه بنده و مولاست حسين ، ترسم كه شفاعت كند از قاتل خويش ، از بس كه كَرَم دارد و آقاست حسين
عالم همه محو گل رخسار حسين است ، ذرات جهان درعجب از كار حسين است . داني كه چرا خانه ي حق گشته سيه پوش ، يعني كه خداي تو عزادار حسين است
آبروي حسين به كهكشان مي ارزد ، يك موي حسين بر دو جهان مي ارزد ، گفتم كه بگو بهشت را قيمت چيست ، گفتا كه حسين بيش از آن مي ارزد
ماه خون ماه اشك ماه ماتم شد ، بر دل فاطمه داغ عالم شد . فرا رسيدن ماه محرم را به عزادارن راستينش تسليت عرض ميكنم
اي وجودت عشق را معناي حسين عالمي يك قطره تو دريا حسين فرا رسيدن ماه محرم را به تمامي مسلمانان جهان تسليت مي گم
پرسيدم:ازحلال ماه، چراقامتت خم است؟ آهي كشيدوگفت:كه ماه محرم است.گفتم: كه چيست محرم؟باناله گفت:ماه عزاي اشرف اولادآدم است
السلام عليكم يااباصالح المهدى (عج)السلام عليك ياامين الله فى ارض وحجته على عباده(ياصاحب الزمان آجرك الله)ماه محرم بر شما وعاشقان حسين تسليت عرض مينمايم)
اردوي محرم به دلم خيمه به پا كرد
دل را حرم و بارگه خون خدا كرد
محرم آمد و ماه عزا شد
مه جانبازي خون خدا شد
جوانمردان عالم را بگوييد
دوباره شور عاشوار به پا شد
حسين ميا به كوفه ، كوفه وفا ندارد ...
اي به دل بسته ، قدري آهسته
كن مدارا با ، زينب خسته ...
يا حسين مظلوم ...
يه جائيه تو دنيا همه براش مي ميرن
تموم حاجتا رو همه از مي گيرن
بين دو نهر آبه ، يه سرزمين خشكه
شميم باغ و لاله اش خوشبو ز عط مُشكه
شباي جمعه زهرا زائر اين زمينه
سينه زن حسينه ، يل ام البنينه ...
دوست دارم هر چي دارم بدم به راه تو حسين
تا كه سينه خيز بيام ميون بين الحرمين
السلام اي وادي كرببلا
السلام اي سرزمين پر بلا
السلام اي جلوه گاه ذوالمنن
السلام اي كشته هاي بي كفن
كاش بوديم آن زمان كاري كنيم
از تو و طفلان تو ياري كنيم
كاش ما هم كربلايي مي شديم
در ركاب تو فدايي مي شديم
السلام عليك يا ابا عبدالله ...
كربلا لبريز عطر ياس شد. . . .نوبت جانبازي عباس شد
ديباچه ي عشق و عاشقي باز شود
دلها همه آماده ي پرواز شود
با بوي محرم الحرام تو حسين
ايام عزا و غصه آغاز شود
نازم آن آموزگاري را كه در يك نصف روز
دانشآموزان عالم را همه دانا كند
ابتدا قانون آزادي نويسد بر زمين
بعد از آن با خون هفتاد و دو تن امضا كند
دل را اگر از حسين بگيرم چه كنم
بي عشق حسين اگر بميرم چه كنم
فردا كه كسي را به كسي كاري نيست
دامان حسين اگر نگيرم چه كنم
گويند كه در روز قيامت علمدار شفاعت زهراست . . . علم فاطمه دست قلم عباس است.
پرسيدم از هلال چرا قامتت خم است ؟
آهي كشيد و گفت ماه محرم است...
باز محرم رسيد، ماه عزاي حسين
سينهي ما ميشود، كرب و بلاي حسين
كاش كه تركم شود غفلت و جرم و گناه
تا كه بگيرم صفا، من ز صفاي حسين
فرشتهها از امشب صبوي غم مينوشن
دوباره اهل جنت پيرهن سياه ميپوشن
با آب طلا نام حسين قاب كنيد
با نام حسين يادي از آب كنيد
خواهيد مه سربلند و جاويد شويد
تا آخر عمر تكيه بر ارباب كنيد
فرا رسيدن ماه محرم تسليت باد
باز محرم شدو دلها شكست از غم زينب دل زهرا شكست
باز محرم شد و لب تشنه شد از عطش خاك كمرها شكست
آب در اين تشنگي از خود گذشت دجله به خون شد دل صحرا شكست
قاسم وليلا همه در خون شدند اين چه غمي بود كه دنيا شكست
محرم ماه غم نيست ماه عشق است محرم مَحرم درد حسين است
هر دم به گوش مي رسد آواي زنگ قافله ، اين قافله تا كربلا ديگر ندارد فاصله .
حلول ماه محرم ، ماه پژمرده شدن گلستان فاطمه تسليت باد . التماس دعا
نام من سرباز كوي عترت است ، دوره آموزشي ام هيئت است . پــادگــانم چــادري شــد وصــله دار ، سر درش عكس علي با ذوالفقار . ارتش حيــدر محــل خدمتم ، بهر جانبازي پي هر فرصتم . نقش سردوشي من يا فاطمه است ، قمقمه ام پر ز آب علقمه است . رنــگ پيراهــن نه رنــگ خاكــي است ، زينب آن را دوخته پس مشكي است . اسـم رمز حمله ام ياس علــي ، افسر مافوقم عباس علي (ع)
عالم همه قطره اند و درياست حسين
خوبان همه بنده اند و مولاست حسين
عزاداريتان مقبول
در كلاس عاشقي عباس غوغا مي كند
در دل هر عاشقي عباس مأوا مي كند
هر كسي خواهد رود در مكتب عشق حسين
ثبت نامش را فقط عباس امضا مي كند
قيامت بي حسين غوغا ندارد
شفاعت بي حسين معنا ندارد
حسيني باش كه در محشر نگويند
چرا پرونده ات امضاء ندارد
كاش بوديم آن زمان كاري كنيم
از تو و طفلان تو ياري كنيم
كاش ما هم كربلايي مي شديم
در ركاب تو فدايي مي شديم
اردوي محرم به دلم خيمه به پا كرد
دل را حرم و بارگه خون خدا كرد
براي باغبان ياس آفريدند
علي را أشجع الناس آفريدند
وفا داري و مردي و شجاعت
يكي كردند و عباس آفريدند
به يكتايي ، قسم يكتاست عباس
به مردي شهره دنياست عباس
اگر چه زاده امالبنين است
وليكن مادرش زهراست عباس
عالم همه محو گل رخسار حسين است
ذرات جهان درعجب از كار حسين است
داني كه چرا خانه ي حق گشته سيه پوش
يعني كه خداي تو عزادار حسين است
اشكم ز هجر روي تو خوناب شد حسين
مويم ز غصه رشته ي مهتاب شد حسين
هر جا كنار آب نشستم ز داغ تو
از بس كه سوختم جگرم آب شد حسين
السلام اي وادي كرببلا
السلام اي سرزمين پر بلا
السلام اي جلوه گاه ذوالمنن
السلام اي كشته هاي بي كفن
همواره تجّسم قيام است حسين (ع)
در سينة عاشقان ، پيام است حسين (ع)
در دفتر شعر ما ، رديف است هنوز
دل چسبترين شعر كلام است حسين (ع)
الحق كه به ما درس وفا داد حسين (ع)
هر چيز كه داشت بيريا داد حسين (ع)
يعني كه تأملي كنيد اي ياران !
آن هستي خود زكف چرا داد حسين (ع)؟
بر نيزه ، سري به نينوا مانده هنوز
خورشيد ، فرا ز نيزهها مانده هنوز
در باغ سپيده ، بوته بوته گل خون
از رونق دشت كربلا مانده هنوز